Ευρωπαϊκή Ενωση (Ε.Ε.): Στο Μάαστριχτ αποφασίστηκε η αλλαγή της ονομασίας της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σε Ευρωπαϊκή Ενωση, έτσι ώστε να υπογραμμιστούν τόσο τα οικονομικά, όσο και τα πολιτικά ευρωπαϊκά πρότυπα. Η νέα αυτή ονομασία αναφέρεται στους τρεις πυλώνες του οικοδομήματος της Ευρώπης: την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας και την κοινή πολιτική στους τομείς της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων.

 Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα: Η νέα Κεντρική Τράπεζα που λειτουργεί από το 1998. Σκοπός της ΕΚΤ είναι να παρακολουθεί τη νομισματική πολιτική και την εισαγωγή των χαρτονομισμάτων και κερμάτων ευρώ στην ΟΝΕ. Είναι το εκτελεστικό όργανο του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών, που συγκροτείται από τις κεντρικές τράπεζες των κρατών - μελών.

 Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα: Δημιουργήθηκε το 1979. Ηταν ο σταθμισμένος μέσος όρος των νομισμάτων των12 κρατών - μελών. 
Από 1.1.1999 το ευρώ έχει αντικαταστήσει το ECU με αναλογία μετατροπής ένα προς ένα.

 Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα (ΕΝΣ): Ιδρύθηκε το 1979 με στόχο τον περιορισμό της νομισματικής αστάθειας και του πληθωρισμού εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ορισμένα κράτη εχουν καθορίσει περιθώρια διακυμάνσεων μεταξύ των νομισμάτων τους που παρακολουθούνται από τον Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών (ΜΣΙ).

Mηχανισμός Συναλλαγματικών Ισοτιμιών (ERM 2): Ο μηχανισμός που συνδέει τα νομίσματα των μη συμμετεχόντων μελών με το ευρώ. Ο σκοπός του ERM 2 είναι η στήριξη των χωρών που επιδιώκουν τη συμμετοχή τους στην ΟΝΕ.

 «Μη απαγόρευση - μη υποχρέωση»: Η αρχή της «μη απαγόρευσης - μη υποχρέωσης» απαιτεί να μην υπάρχει καμία νομική απαγόρευση ή υποχρέωση για τη χρήση του ευρώ, εφόσον το αποφασίσουν από κοινού και οι δύο
συναλλασσόμενοι. Κανένας από τους συναλλασσόμενους δεν μπορεί μονομερώς να επιμείνει στη χρήση του ευρώ.

 Μετάβαση σε αρχικό στάδιο: Η επιχείρηση έχει αποφασίσει να υιοθετήσει το ευρώ ως εσωτερικό βασικό νόμισμα αναφοράς, με το οποίο καταχωρεί όλες τις συναλλαγές της στο αρχικό στάδιο της μετάβασης. Τόσο στις εσωτερικές, όσο και στις εξωτερικές δραστηριότητες της επιχείρησης επικρατεί πλήρης δυαδικότητα των υπηρεσιών, η οποία θα πρέπει να εγκαταλειφθεί πριν από την 1.1.2002. Το ευρώ θα γίνει τότε το μοναδικό νόμισμα με το οποίο θα συναλλάσσεται η επιχείρηση.

 Μετάβαση σε τελικό στάδιο: Κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου η επιχείρηση εξακολουθεί να συναλλάσσεται σε εθνικό νόμισμα, τόσο σε εσωτερικό, όσο και σε εξωτερικό επίπεδο. Η επιχείρηση θα μεταβεί στο ευρώ στα τέλη του 2001 ή «μια κι έξω» την 1.1.2002, οπότε και θα αρχίσει να συναλλάσσεται αποκλειστικά σε ευρώ σε εσωτερικό και εξωτερικό επίπεδο. Κατα τη μεταβατική περίοδο οι συναλλαγές της επιχείρησης με τους πελάτες, τους εταίρους και τους προμηθευτές της θα πρέπει να γίνονται στο εθνικό της νόμισμα.

Μεταβατική περίοδος: Πρόκειται για την περίοδο από την έναρξη της τρίτης φάσης την 1.1.1999 (ή από 1.1.2001 για την Ελλάδα) μέχρι τις 31.12.2001. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το λογιστικά υφιστάμενο ευρώ και τα υφιστάμενα στην πράξη εθνικά νομίσματα θα συνυπάρχουν.
Στη φάση αυτή, το ευρώ θα υφίσταται μόνο σε λογιστική μορφή. Κατά συνέπεια, όλες οι πληρωμές σε μετρητά θα πρέπει να πραγματοποιούνται σε εθνικό νόμισμα. Κανείς δεν θα είναι υποχρεωμένος να χρησιμοποιεί το ευρώ, ούτε
και θα εμποδίζεται να το κάνει (αρχή της «μη υποχρέωσης - μη απαγόρευσης»). Στη φάση αυτή, οι μη τραπεζικοί ιδιωτικοί και Δημόσιοι οργανισμοί μπορούν να περάσουν στη χρήση του ευρώ οποιαδήποτε στιγμή πριν από την 1.1.2002.

 Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (ΜΜΕ): Ονομάζονται οι επιχειρήσεις οποιασδήποτε νομικής μορφής που:
- Απασχολούν λιγότερους από 250 υπαλλήλους.
- Εχουν ετήσιο κύκλο εργασιών που δεν υπερβαίνει τα 40 εκατομμύρια EUR ή ετήσιο σύνολο ισολογισμού που δεν υπερβαίνει τα 27 εκατομμύρια EUR και
- Ικανοποιούν το κριτήριο της ανεξαρτησίας.

Οικονομική και Νομισματική Ενωση (ΟΝΕ): Θεσμοθετήθηκε με τη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ενωση (Συνθήκη του Μάαστριχτ) το 1992 και αναφέρεται στην κοινή νομισματική πολιτική και το ενιαίο νόμισμα που υιοθετούνται από τα κράτη - μέλη της Ε.Ε. αρχής γενομένης την 1.1.1999.

Στρογγυλοποίηση: Η μετατροπή ποσών μεταξύ του ευρώ και των νομισματικών μονάδων που συμμετέχουν στην ΟΝΕ είναι αναπόφευκτο να προκαλέσει προβλήματα στρογγυλοποίησης. Ετσι, το τελικό ποσό που θα πρέπει να καταβληθεί ή να καταχωρηθεί κατά τη μετατροπή ενός ποσού από το εθνικό νόμισμα σε ευρώ θα στρογγυλοποιείται στο πλησιέστερο εκατοστό. Κατά τη μετατροπή ποσών ευρώ σε εθνικό νόμισμα, η στρογγυλοποίηση θα πραγματοποιείται μέχρι την πλησιέστερη δεκαδική υποδιαίρεση της νομισματικής μονάδας, ανάλογα με τις πρακτικές της εκάστοτε χώρας. Αν με την εφαρμογή του κανόνα αυτού προκύψει αποτέλεσμα ακριβώς στη μέση, το ποσό θα στρογγυλοποιηθεί προς τα πάνω στο πλησιέστερο εκατοστό ή μονάδα, αναλόγως.

Οδηγίες στρογγυλοποίησης: Η μετατροπή ποσών από το εθνικό νόμισμα σε ευρώ οδηγεί σε αποτελέσματα που θα «στρογγυλοποιούνται» με την παρακάτω μέθοδο: Από 1-4 το δεκαδικό ψηφίο που ακολουθεί το μικρότερο δεκαδικό που χρησιμοποιείται θα στρογγυλοποιείται προς τα κάτω και από 5-9 το δεκαδικό ψηφίο που ακολουθεί θα στρογγυλοποιείται προς τα πάνω.

Συνέχεια των συμβάσεων: Νομική αρχή για την εισαγωγή του ευρώ, σύμφωνα με την οποία οι συμβάσεις θα παραμείνουν ανεπηρέαστες από την αλλαγή του εθνικού νομίσματος σε ευρώ.

Διαφάνεια των τιμών: Η καθιέρωση της ΟΝΕ και η εισαγωγή του ευρώ θα αυξήσει τη διαφάνεια των τιμών στην εσωτερική αγορά. Τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τις επιχειρήσεις, θα είναι πιο εύκολο να συγκρίνουν τις
τιμές προϊόντων και αγαθών που προσφέρονται στα διάφορα κράτη - μέλη. Το γεγονός αυτό θα πρέπει να οδηγήσει σε αύξηση του ανταγωνισμού μεταξύ παραγωγών και να διευκολύνει σημαντικά το εμπόριο μέσα στη ζώνη του ευρώ.

Διαφορές στρογγυλοποίησης: Τα ποσά που μετατρέπονται από ένα αρχικό νόμισμα [π.χ. 198,10 ολλανδικά φιορίνια (NLG)] σε κάποιο άλλο (π.χ. 89,89 EUR με σχέση μετατροπής 1 EUR = 2,20371 NLG) μπορεί να μην δίνουν το ίδιο
αρχικό ποσό αν ξαναμετατραπούν στο αρχικό νόμισμα (π.χ. 198,09 NLG).

Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης: Αποτελείται από δύο κανονισμούς του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την «ενίσχυση της επίβλεψης των δημόσιων οικονομικών και την επίβλεψη και το συντονισμό των οικονομικών πολιτικών» και για την «επίσπευση και αποσαφήνιση της εφαρμογής της διαδικασίας του υπερβολικού ελλείμματος» και από απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σχετικά με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης που υιοθετήθηκε
στη Σύνοδο Κορυφής του Αμστερνταμ στις 17/6/1997. Σκοπός του είναι να αποτελέσει μέσο διαφύλαξης της σταθερότητας των δημόσιων οικονομικών κατα το τρίτο στάδιο της ΟΝΕ, προκειμένου να ενισχυθούν οι συνθήκες για
σταθερότητα τιμών και για υψηλούς ρυθμούς διατηρήσιμης ανάπτυξης που θα συντελεί στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Ειδικότερα, η επίτευξη σχεδόν ισοσκελισμένου ή πλεονασματικού προϋπολογισμού αναφέρεται ως
προϋπόθεση ώστε τα κράτη - μέλη να αντιμετωπίζουν συνήθεις κυκλικές διακυμάνσεις, ενώ παράλληλα θα διατηρούν το δημόσιο έλλειμμα σε επίπεδο χαμηλότερο από την τιμή αναφοράς (3% του ΑΕΠ). Το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης προβλέπει ότι οι χώρες που θα συμμετάσχουν στη Νομισματική Ενωση θα ανακοινώσουν προγράμματα σταθερότητας, ενώ οι χώρες με παρέκκλιση θα συνεχίσουν να έχουν προγράμματα σύγκλισης.

T.A.R.G.E.T.: Το Διευρωπαϊκό Σύστημα Πληρωμών T.A.R.G.E.T. (Διευρωπαϊκό αυτοματοποιημένο σύστημα ταχείας μεταφοράς κεφαλαίων σε συνεχή χρόνο) είναι ένα σύστημα πληρωμών που συνδέει τα συστήματα πληρωμών αμέσου
χρόνου όλων των κρατών - μελών. Τα συστήματα πληρωμών των κρατών - μελών θα συνδεθούν μέσω του μηχανισμού διασύνδεσης, έτσι ώστε να επιτρέπουν διασυνοριακές μεταβιβάσεις την ίδια μέρα σε όλη τη ζώνη της
ΟΝΕ. Τα συστήματα πληρωμών χωρών που δεν έχουν εισαχθεί ακόμα στη ζώνη του ευρώ, αλλά πρόκειται να εισαχθούν, μπορούν επίσης να συνδεθούν με το T.A.R.G.E.T., με την προϋπόθεση ότι θα μπορούν να επεξεργαστούν
συναλλαγές σε ευρώ.